Góry Sowie - trasa numer 2

- Początek trasy - parking przy Centrum Informacji Turystycznej w Bielawie - 295 m n.p.m.

- Najwyższy punkt (Jodłownik) - 430 m n.p.m.

- Koniec trasy - parking przy Centrum Informacji Turystycznej w Bielawie - 295 m n.p.m.

- Stopień trudności - średni

Trasę rozpoczynamy od  parkingu przy Centrum Informacji Turystycznej w Bielawie. Bezpośrednio przy miejscu startu znajdują się krzyż pokutny oraz kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.

- Krzyże pokutne - ustawiano je za karę jako pokutę w miejscu popełnienia zbrodni. Na krzyżach widnieją wizerunki przedmiotów którymi została popełniona zbrodnia takimi jak miecz, nóż, topór. Krzyże zostały ustawione w XV wieku. W mieście znajdują się dwa krzyże.

- Neogotycki kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny - pierwsze informacje o kościele pochodzą z roku 1288. Kościół był budowlą jednonawową, w swej przedniej części sklepioną. Wieża została zbudowana w 1519 roku i pokryta blachą miedzianą. Na wieży znajdowały się cztery dzwony oraz zegar. Kościół posiadał pierwotnie trzy ołtarze, ale do XVII w., zachował się tylko główny z figurą Matki Boskiej. Zabytkowym elementem wyposażenia była chrzcielnica wykonana w swej górnej części z drewna, a także drewniana ambona. Ponieważ kościół groził zawaleniem, w roku 1866 został rozebrany. Uroczyste położenie kamienia węgielnego pod nowy kościół, zaprojektowany przez A. Langera z Wrocławia, nastąpiło 14 kwietnia 1868 r., a budowę zakończono 15 listopada 1876 r. Kościół wykonano z czerwonej cegły, ozdabiając go od wschodu wieżą o wysokości 101m - trzecią, co do wielkości w Polsce. Od roku 2008 wieża udostępniona jest dla turystów.

Ponadto w Bielawie na uwagę zasługują również:

- Kościół pw. Bożego Ciała - wzniesiony jako kościół ewangelicki o skromnych, barokowych formach w 1743 r. Rozbudowany o smukłą, klasycystyczną wieżę z zegarem nad głównym wejściem od strony północnej w 1843 r. W latach 1878-1880 cały budynek gruntownie przebudowany w stylu neoromańskim. Po całkowitym wysiedleniu ludności niemieckiej zamknięty w roku 1952, a w 1972 r. przekazany parafii katolickiej. Murowany, na planie zbliżonym do krzyża greckiego. Elewacje tynkowane z licznymi, ozdobnymi elementami ceramicznymi. We wnętrzu zachowały się drewniane empory i strop.

- Kościół pw. Świętego Ducha - modernistyczny budynek łączący funkcje kościoła i sierocińca, wzniesiony 1928-1929. Projektantem i wykonawcą budowli był bielawski przedsiębiorca Werler. Świątynia posiada niewielką wieżę z dzwonem. Jest to najmniejszy kościół z trzech istniejących w Bielawie.

- Pałac Sandreckich - budynek wzniesiony w 1598 r. dla braci Wolfa i Henricha Seidlitz von Schönefeld w stylu późnorenesansowym. W końcu lat 30. XVIII uległ pożarowi, wkrótce odbudowany. Przebudowany w 1878 r. Cechy stylistyczne budynku uległy zatarciu, zachował się jednak jego pierwotny, obronny charakter z zamkniętym dziedzińcem i okrągłą basztą. Wielokrotne przebudowy wnętrza budynku i amatorskie działania stylistyczne, doprowadziły ostatecznie do zniszczenia bezcennych ornamentów sal i korytarzy. Obecnie placówka oświatowa.

Wyruszamy z parkingu i kierujemy się w stronę obwodnicy miejskiej. Po dojechaniu do skrzyżowania z ul. Piławskiej i Wodnej kierujemy się w prawo na drogę dla rowerów. Szlak niebieski poprowadzi nas drogą asfaltową do mostku, gdzie skręcimy w prawo. Droga szutrowa wiedzie nas w kierunku Owiesna.

W Owieśnie na uwagę zasługują:

- Zamek rycerski - zbudowany na początku XIV wieku. Budowlę wzniesiono na planie zbliżonym do koła o średnicy 30 m. Zamek posiadał okrągły dziedziniec i kwadratową wieżę, a całość była otoczona kamiennym murem i fosą. Zamek pełnił rolę siedziby rodu aż do 1797 roku, kiedy to miejscowe dobra przeszły na własność rodziny von Seidlitz. Zamek w pierwszej połowie XVII i XVIII wieku został przebudowany na barokową rezydencję. Podwyższono wówczas mury, a wieża została powiększona o ośmioboczną nadbudówkę. Przebudowy te, a także kolejna, przeprowadzona w drugiej połowie XIX wieku, istotnie zmieniły wygląd budowli, zachowując jednak jej pierwotny, obronny układ. Zamek był zamieszkiwany przez von Seidlitzów do II wojny światowej. Odebrany w 1945 r. przez polską administrację, podzielił powojenne losy wielu innych rezydencji dolnośląskiej szlachty. Z dawnego zamku pozostały do dziś jedynie fragmenty ścian z barokowym portalem, nad którym znajduje się medalion z męską i damską głową oraz napisem "Nec Vita Nec Mors Separabit" ("Nic nie oddzieli życia od śmierci").

- Kościół filialny pw. św. Trójcy wybudowany w latach 1581-83, przebudowany w XVIII w. restaurowany w XIX w. Jest to kościół murowany z kamienia, jednonawowy, z wieżą od zachodu, z prezbiterium zakończonym ścianą prostą i nakryty dwuprzęsłowym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. We wnętrzu zachowane barokowe wyposażenie z początków XVIII w., renesansowe epitafium z 1592 r. oraz szereg płyt nagrobnych z XVI i XVII w.

- Ruiny budowli rotundowej - jest okrągłą budowlą o średnicy około 20 m, bez dachu, której dwa mury, zewnętrzny i wewnętrzny, tworzą koncentryczne kręgi. Wysokie ściany podzielone są na dwie kondygnacje i przebite otworami drzwi i okien. Okrągły plac pośrodku budowli przypomina arenę w cyrku, i rzeczywiście pełnił kiedyś podobną rolę. Budowla została wzniesiona około 1600 r. przez tutejszego właściciela ziemskiego. Odbywały się tutaj uroczystości turniejów rycerskich, tzw. "Ringelstehen" - "Stawać w kole". Gdy rycerze wykazywali się zręcznością i odwagą na arenie, damy spoglądały na walkę z górnych pięter, jak z trybun. Ostatni turniej odbył się tu w 1794 r., z okazji ślubu hrabiny Leopoldiny von Seherr-Thoß z hrabią Rzeszy von Schöneich. Ruiny znajdują się przy drodze do Jodłownika obok pałacu w dawnym parku.

Z Owiesna kierujemy się w prawo pod górkę, gdzie szlak doprowadzi nas do wsi Kietlice. Skręcamy w lewo i kierujemy się na Ostroszowice.

We wsi Ostroszowice znajduje się zabytkowy kościół, należący do parafii św. Jadwigi, zbudowany w stylu gotyckim latach 1592-1600, w 1894 r. rozbudowany o prezbiterium. Przed 1945 r. najcenniejszym zabytkiem miejscowości był zespół pałacowy z parkiem i stawem, wzniesiony w l. 1715-1718 dla rodziny von Netz i przebudowany w l. 1861-1863. Znacjonalizowany po przejęciu przez polską administrację w 1945 r. i systematycznie dewastowany, znajduje się on obecnie w stanie całkowitej ruiny.

Z Ostroszowic kierujemy się w stronę Jodłownika.

W Jodłowniku znajduje się Leśniczówka "Domek Myśliwski". Został on zbudowany w II połowie XIX w i został przetransportowany do Jodłownika z gór. Obecnie mieści się tutaj lokalne centrum kulturalne.

Z Jodłownika kierujemy się  w stronę Bielawy. Podążając wzdłuż potoku Bielawica docieramy do parkingu, gdzie rozpoczęła się trasa.